සිතුවිලි සිත්තම

දහසක් හීන පොදි බැදගෙන විදින්නට සරසවි පහස මමත් පිය නැගුවෙමි සබරේ මව් තුරුලට  නොහදුනන මිතුරන් මුණ ගැසුනත්  බැදුණු ලෙන්ගතුකම්  සහොදරියන් මෙන්ය නොදැනිම අවුරුද්දක් ගෙවි ගියද එක් විය ජිවිතයට සොදුරුතම මතකයන්  නිමක් නොමැතිව ....                                    ✍️ මධුෂානි ..                              

 ජීවිතය පුදුමාකාරය  ගගක් මෙන් ගලා යයි  විටෙක සතුටද  විටෙක දුකද  විටෙක ජිවිතය  අත් හැරිමට සිතෙන   නැවත ජීවිතයේ  අරුත වැටෙහි ජිවත්වන්නට සිතෙන ජිවිතය නම් පුදුමාකාරය ...

කිසිදාක නොදුටු නුඹ  මිතුරියක් ලෙසින් විඩාබර වු ජීවිත ගමනාන්තයේ දුක සැප බෙදා ගෙන බාධක ජයගෙන එකම සිහිනයක්  ඉටුකර  ලන්නට හමු වු නුඹ  එක මව් කුසින් නුපන්නත් මට නම් සහොදරියක්ය....

දවසක  ඇති වුනා සිහිනයක්  සරසවි බිමට  පියනගන්නට අලුත්  දැනුම්  සයුරෙ පිහිනන්නට  ඇගිලි ගනිමින්  සිටි සිහිනය  සැබෑ  වුනු නමුත්  කොරෝනා නුඹ  හරස් විය  සරසවි මව්තුරුලට  යන්නට ....

  පුංචි කාලේ සිට මගේ සෙවනැල්ල වී මා ළගම සිට අම්මා මෙන් සෙනෙහස ලබා දී විටක යහලුවෙක් මෙනි මට තාමත් මතකයි නුඔ ඔඩොක්කුවට අරන් මාව  ආදරයෙන් බත් ගුලි කවා නිතර කතන්දර කියා දෙමින් ආදරයෙන් හිස සිබි අයුරු අද නුඔ අප දමා ගියත් නුඔ තවමත් ඇත  අප සිත් තුළ  අත්තම්මේ........

 හිරු කුමරා හිම්න් සැරෙ සැගිවි                යනවා සද කුමරා හිමින් සැරෙ එබි                    බලනවා පුංචි පුංචි තාරකාවන් එළිය              ගෙනෙනවා ඒ එළියෙන් මුලු ලොවම හැඩ             කරවනවා කුරුලු රෑන් හනි හනිකට කූඩුවට               යනවා කූරුලු පැටැව් හිමි  හිමිට මව් තුරුළුට      යනවා කඩපුල් මල් දසත සුවද                            හමනවා හරි අපුරු රාත්‍රීයක අසිරි                     ගෙනෙනවා